Nauka i sztuka (el)
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 477
W krakowskim Międzynarodowym Centrum Kultury od 2.12.22 do 5.03.23 można oglądać prace romskiej artystki - Małgorzaty Mirgi-Tas.
Małgorzata Mirga-Tas jest obecnie najbardziej znaną przedstawicielką romskiej sztuki współczesnej. Wystawa w Międzynarodowym Centrum Kultury to pierwsza indywidualna ekspozycja prac artystki po jej ekspozycji w czasie 59. Biennale Sztuki Współczesnej w Wenecji.
Na wystawę złożyły się między innymi cykle „Wyjście z Egiptu” i „Herstorie”, ale i nowe prace, powstałe specjalnie na tę ekspozycję. Dopełnieniem pokazu są działa sztuki z różnych epok, wchodzące w dialog z pracami Mirgi-Tas.
Przez lata artyści europejscy wypracowali określone konwencje przedstawieniowe, które na stulecia zdominowały sposób postrzegania Romów przez nie-romów. Małgorzata Mirga-Tas podważa utarte stereotypy, budując pozytywny wizerunek społeczności.
Więcej - https://mck.krakow.pl/wedrujace-obrazy-malgorzata-mirga-tas
Więcej o artystce: https://culture.pl/pl/tworca/malgorzata-mirga-tas
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 170
Do 23.06.24.w częstochowskiej Miejskiej Galerii Sztuki będzie trwać wystawa prac Wernera Lubosa.
Profesor Werner Lubos – postać wielkiej klasy, autorytet, artysta wielowymiarowy. Zajmuje się malarstwem sztalugowym, rzeźbą, ceramiką, metaloplastyką, scenografią, także sztuką sakralną. Projektuje witraże i polichromie. Jest autorem wystroju wnętrz i witraży licznych zabytkowych kościołów (m.in. św. Wojciecha w Radzionkowie, św. Jadwigi w Szopienicach, św. Anny w Tarnowskich Górach, Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Maksymiliana Marii Kolbe w Janowie Miejskim, Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej). Nauczyciel, dydaktyk, profesor w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie (dziś UJD), animator życia kulturalnego.
Urodził się 2 maja 1941 w Tarnowskich Górach. W latach 1960-1966 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom uzyskał w pracowni malarstwa prof. Wacława Taranczewskiego. […]
Wziął udział w ponad 60 wystawach zbiorowych. Zorganizował kilkadziesiąt wystaw indywidualnych.
Na wystawę w Miejskiej Galerii Sztuki składają się głównie prace malarskie oraz projekty witraży. Trudno o ich jednoznaczną charakterystykę, bo abstrakcyjne malarstwo Wernera Lubosa ma charakter kontemplacyjny; wymaga od widza wrażliwości i intelektualnego wysiłku w poszukiwaniu ukrytej symboliki. W pracach artysty niezwykłą rolę ogrywa światło oraz przenikające się wzajemnie barwy.
Więcej - https://galeria.czest.pl/project/werner-lubos-retrospektywa/
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 933
Do 26 stycznia 2020 w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie można oglądać wystawę malarstwa z kolekcji Grażyny i Jacka Łozowskich pt. Wielość porządków. Od Cybisa do Strzemińskiego.
Przed rokiem sopocka PGS zaprezentowała pierwszą część wybitnej w skali kraju kolekcji Grażyny i Jacka Łozowskich, która przedstawiała dzieła okresu Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego. Tym razem przyszedł czas na prace powojenne i najnowsze. W tym zakresie zbiór Łozowskich jest jeszcze bogatszy.
Tak się składa, że wystawę w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie można potraktować jako wystawę rocznicową. Dokładnie przed pięćdziesięciu laty Jacek Łozowski, szesnastoletni wówczas młodzieniec, wysyłany przez ojca do pracowni Jana Cybisa dokonywał pierwszych zakupów. To był zbiór ojcowski, który stał się zaczątkiem przyszłej kolekcji. Obecnie liczy ona około 300 pozycji – sam właściciel nie jest pewien ich ostatecznej liczby – blisko 100 artystów z ostatnich ponad 70 lat.
W zbiorze Łozowskich dobrze reprezentowane jest malarstwo kolorystów, od którego zaczynał – z dziełami Jana Cybisa, Hanny Rudzkiej-Cybisowej, Piotra Potworowskiego, Artura Nachta-Samborskiego, Juliusza Studnickiego czy Jerzego Wolffa oraz artystów związanych z Grupą krakowską, która miała jeszcze przedwojenne korzenie jak Tadeusz Kantor, Maria Jarema, Tadeusz Brzozowski, Jerzy Nowosielski, Adam Marczyński, Jonasz Stern.
Z nietrudnych do odgadnięcia powodów bliskie jest mu również środowisko wrocławskie: Alfons Mazurkiewicz, Józef Hałas, Zbigniew Jurkiewicz, Stanisław Dróżdż.
Są oczywiście obecni klasycy polskiej nowoczesności różnych pokoleń: Władysław Strzemiński, Henryk Stażewski, Wacław Szpakowski, Mieczysław Janikowski, Wojciech Fangor, Aleksander Kobzdej, Andrzej Gieraga, Koji Kamoji.
Wprost trudno wyliczyć wszystkie znakomite dzieła zgromadzone przez Grażynę i Jacka Łozowskich. To wyjątkowo bogata i złożona kolekcja, bez wątpienia jedna z najlepszych w kraju, a do tego mająca silny rys osobisty, który sprawia, że jest odmienna. Dla tej pary wrocławian zbieranie dzieł sztuki, delektowanie się sztuką, stało się sposobem na życie. Temu celowi podporządkowane zostały wszelkie ich działania.
Bogusław Deptuła
Artyści: Jan Berdyszak, Tadeusz Brzozowski, Jan Cybis , Stanisław Dróżdż, Wojciech Fangor, Andrzej Gieraga, Józef Hałas, Mieczysław Janikowski, Maria Jarema, Zdzisław Jurkiewicz, Jerzy Kałucki, Koji Kamoji, Tadeusz Kantor, Aleksander Kobzdej, Hanna Krzetuska, Jan Lebenstein, Alfred Lenica, Adam Marczyński, Alfons Mazurkiewicz, Kazimierz Mikulski, Maria Michałowska, Michał Misiak, Jarosław Modzelewski, Artur Nacht-Samborski, Tymon Niesiołowski, Jerzy Nowosielski, Janusz Orbitowski, Włodzimierz Pawlak, Piotr Potworowski, Hanna Rudzka-Cybisowa, Marek Sobczyk, Henryk Stażewski, Jonasz Stern, Juliusz Studnicki, Władysław Strzemiński, Wacław Szpakowski, Leon Tarasewicz, Jan Tarasin, Jerzy Tchórzewski, Tadeusz Gustaw Wiktor, Jerzy Wolff, Rajmund Ziemski
Więcej - https://pgs.pl/wielosc-porzadkow-od-cybisa-do-strzeminskiego-kolekcja-grazyny-i-jacka-lozowskich/
O pierwszej części wystawy pisaliśmy w SN nr 10/18 – Piękno sztuki w Sopocie
- Autor: ANNA LESZKOWSKA
- Odsłon: 2752
W krakowskim Międzynarodowym Centrum Kultury do 10 czerwca 2012 można oglądać wystawę twórczości jednego z najbardziej znanych surrealistów - René Magritte.
Ekspozycja jest włączona do programu festiwalu Miesiąc Fotografii w Krakowie 2012.
René Magritte to jeden z najbardziej znanych twórców z kręgu surrealizmu. Poetyckie, przepełnione nastrojową atmosferą prace, na których zwykłe z pozoru przedmioty zyskują niezwykłą aurę i intrygujący charakter, zapewniły artyście nie tylko miejsce wśród klasyków XX wieku, ale również w kulturze popularnej, która na własny użytek przejęła szereg najbardziej rozpoznawalnych motywów z jego twórczości.
Obok malarstwa uprawiał także fotografię, choć ta część jego dorobku przez długi czas pozostawała nieznana.
Wystawa pokazuje kilkadziesiąt zdjęć powstałych w latach 1928–1955 – materiał, który po raz pierwszy został upubliczniony dopiero po śmierci malarza i wciąż pozostaje niedostatecznie odkryty.Na fotografiach element artystycznej kreacji łączy się z prywatnym, intymnym światem twórcy i jego najbliższych. Magritte przedstawiał przede wszystkim żonę Georgette – zarazem muzę i jedyną modelkę – oraz przyjaciół i równocześnie współtwórców surrealizmu belgijskiego – poetów i pisarzy – Louisa Scutenaire’a, jego żonę Irène Hamoir, Paula Nougé, Marcela Lecomte’a, Marcela Marïena Camille’a Goemansa i Paula Colineta.
Scutenaire w katalogu do pierwszej fotograficznej wystawy artysty w następujący sposób opisywał te realizacje: W wolnym czasie René Magritte ze szczególnym upodobaniem ustawiał ludzi, swoją żonę, czy przyjaciół w zaaranżowanych przez siebie fikcyjnych sytuacjach. (…) Odbywało się to dokładnie w taki sam sposób, w jaki artysta żonglował elementami przedstawianymi na obrazach, tworząc z nich „inny świat”.
Powstałe podczas wspólnych podróży i niezobowiązujących spotkań fotografie łączą w sobie dadaistyczny żart, humor, atmosferę burleski z charakterystyczną dla płócien Magritte’a aurą i często wykorzystywanymi motywami. Kilkadziesiąt zebranych na wystawie zdjęć uzupełnią amatorskie filmy malarza z lat pięćdziesiątych oraz wczesny rysunek i powstała pod koniec życia artysty litografia Trzy jabłka przedstawiająca jeden z jego ulubionych motywów.
Ekspozycja została zorganizowana przez Międzynarodowe Centrum Kultury i Przedstawicielstwo Walonia-Bruksela w Warszawie.
Więcej – http://www.mck.krakow.pl/news/rene-magritte