Recenzje (el)
- Autor: al
- Odsłon: 1862
W książce znalazły się opowieści o 14 radzieckich naukowcach: Iwanie Pawłowie, Oldze Lepieszyńskiej, Nikołaju i Siergieju Wawiłowach, Andrieju Tupolewie, Michaile Bachtinie, Lwie Termenie, Trofimie Łysence, Grigoriju Majranowskim, Ernście Krenklu, Lwie Landau, Władimirze Demichowie, Michaile Kałasznikowie i Andrieju Sacharowie.
Książka nie jest jednak pozycją naukową, raczej beletrystyką, w dodatku dość infantylną, w stylu rosyjskich „skazek” o Leninie lub o Soso (który robił naukowcom kuku), niewolną od propagandy (jak prawie wszystko, co się wydaje w Polsce o Rosji czy b. ZSRR). Już sam tytuł budzi bowiem skojarzenia z ciemną gwiazdą i nie zmieni tego wytłumaczenie autorów, iż książka traktuje o „wciąż niedocenianej roli radzieckich badaczy, pomimo spektakularnych i bezprecedensowych osiągnięć potwierdzanych Nagrodami Nobla”.
Po zakończeniu każdego z rozdziałów autorzy zamieszczają spis literatury, jaką się posiłkowali, zatem można ocenić, jaki rodzaj źródeł posłużył do tworzenia sylwetek bohaterów opowieści. Dla naukowców, historyków nauki, książka ta zapewne nie będzie interesującą lekturą, natomiast może być ciekawa dla ludzi szukających wszelkich sensacji, zwłaszcza dotyczących Rosji, czy Związku Radzieckiego. (al.) Naukowcy spod czerwonej gwiazdy, Marta Panas – Goworska, Andrzej Goworski, PWN, Warszawa 2016, s. 344
- Autor: al
- Odsłon: 4040
Językoznawca Jan Grzenia jest autorem książki Komunikacja językowa w Internecie wydanej przez Wydawnictwo Naukowe PWN.
Jest to pierwszy polski podręcznik poświęcony komunikacji językowej w Internecie - opracowanie dotyczące funkcjonowania języka w sieci, z odniesieniem do innych mediów: telefonu, radia i telewizji. Autor omawia w nim związki języka z technologią, typ komunikacji elektronicznej oraz najistotniejsze cechy języka internetowego: słownictwo, pisownię, strukturę zdań i gatunku tekstu.
Znalazło się w tej książce nie tylko omówienie wpływu technologii na komunikację językową, ale i szczegółowa charakterystyka sytuacji komunikacyjnych w sieci: uczestników, tematyki i języka wypowiedzi, a także przedstawienie internetowych gatunków tekstu (wszystko na przykładach z sieci).
Książka jest przeznaczona dla studentów polonistyki, dziennikarstwa, socjologii, pedagogiki, marketingu oraz wszystkich zainteresowanych zagadnieniami związanymi z nowymi technologiami.(al)
Komunikacja językowa w Internecie, Jan Grzenia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, s. 214
- Autor: al
- Odsłon: 2174
Ośrodek Studiów Strategicznych Europejskiego Centrum Analiz Geopolitycznych jest wydawcą książki Marcina Domagały - Percepcja konfliktu kaukaskiego w polskich mediach w 2008 r.
To imponująca i wyczerpująca analiza materiałów prasowych ukazujących wojnę na Kaukazie w 2008 roku, której stronami były Rosja, Gruzja, Abchazja i Osetia.
Autor zanalizował ponad 4 tysiące tekstów z mediów papierowych i elektronicznych, które opisywały i komentowały ten konflikt w czasie jego trwania. Powstał z tego obraz sposobu relacjonowania kaukaskiej wojny przez Polaków, uzasadniający powszechne spostrzeżenia, iż dziennikarze, ale i politycy, częściej posługują się emocjami niż chłodnym rozumem.
„Przekaz medialny poświęcony wojnie na Kaukazie w 2008 r. nie odpowiadał w pełni jej rzeczywistemu przebiegowi, a dyskurs o konflikcie można byłoby zamknąć w prostym zdaniu: Rosja to siejący terror agresor, który zagraża całemu swojemu otoczeniu” – pisze autor książki.
Analiza źródeł oraz wnioski, jakie z niej płyną pozwoliły autorowi udowodnić, że przekazy w polskiej prasie drukowanej oraz Internecie były mało wiarygodne i odbiegały od rzeczywistości, że wpisywały się w mechanizmy wojny sieciowej, były bardzo niskiej jakości , zmanipulowane, że używano języka ocen, nie faktów, a wizerunek Federacji Rosyjskiej był tendencyjny i stronniczy, w przeciwieństwie do wizerunku Gruzji.
Miało to źródło w charakterze polskich mediów, które nie są krytyczne wobec władzy, w dodatku dziennikarzom często brakuje elementarnej wiedzy w zakresie, w jakim się wypowiadają. Jak wynika z badań autora, polska prasa pobieżnie traktowała przyczyny i okoliczności wybuchu najostrzejszej fazy działań wojskowych na Kaukazie, a można się było o tym przekonać, porównując choćby ten polski dyskurs medialny z raportem UE na ten temat, czy śledząc na bieżąco ten konflikt w zagranicznych mediach.
Rozprawa została podzielona na 10 rozdziałów. Pokazują one m.in. tło historyczne tego obszaru wprowadzające w istotę konfliktu kaukaskiego, medialny obraz państw i ich mieszkańców, działań wojennych, opinie polityków, aspekty religijne konfliktu wraz ze stanowiskiem kościołów, a także wymiar ekonomiczny tej wojny.
Książka, choć dotyczy sposobu relacjonowania wojny na Kaukazie przez media, w istocie jest pracą historyczną, szczegółowo dokumentującą konflikt kaukaski. Wielka liczba przypisów, bogata bibliografia, liczne mapy, ryciny, tabele, sprawiają, iż jest to kompendium wiedzy na dobrą sprawę nie tylko konfliktu kaukaskiego w 2008 r., ale i historii tego regionu. Wnioski, do jakich dochodzi autor mają też znaczenie w 2015 roku – wszak konflikt na Ukrainie rozgrywany jest przez media dokładnie tak, jak ten sprzed 7 lat na Kaukazie.(al.)
Percepcja konfliktu kaukaskiego w polskich mediach w 2008 r., Marcin Domagała, Ośrodek Studiów Strategicznych Europejskiego Centrum Analiz Geopolitycznych, Warszawa 2014, s. 423
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 1333
Fizyk teoretyczny i historyk nauki Julian Barbour jest autorem książki Koniec czasu. Nowa rewolucja w fizyce, wydanej przez Copernicus Center Press w tłumaczeniu Tomasza Lanczewskiego.
Choć polski przekład książki J. Barboura ukazuje się po prawie 20 latach od jej pierwodruku, autor w przedmowie do wydania polskiego podkreśla, że wyniki nowych badań prowadzonych w tym obszarze nie zmieniają przedstawionych wcześniej koncepcji, a podstawowy problem poruszony wówczas może wkrótce zostać rozwiązany. Polega on na tym, że jeśli brać pod uwagę dość silne argumenty przemawiające za bezczasowością wszechświata, to skąd pochodzi nasze niezwykle silne wrażenie, że czas istnieje i prowadzi nas nieustannie z przeszłości przez ulotną teraźniejszość ku niepewnej przyszłości?
Problem ten pojawił się w wyniku rozważania kwestii od dawna spornej w fizyce, a mianowicie niezgodności między sposobem traktowania czasu w dwóch najbardziej fundamentalnych obecnie teoriach: ogólnej teorii względności Einsteina i mechanice kwantowej. Problem jest tak trudny, że od ponad 70 lat nie powstała zadowalająca unifikacja tych teorii. Książka ta powinna dać czytelnikom wyobrażenie o niektórych przyczynach tego niepowodzenia, związanego z brakiem odpowiedzi na pytania: czym jest czas i czym jest ruch?
Julian Barbour przedstawia w książce podstawowy dowód przemawiający za nieistnieniem czasu. Wyjaśnia, czym jest bezczasowy wszechświat i pokazuje jak, mimo to, świat może być postrzegany jako poddany działaniu czasu. Książka trafia w samo sedno współczesnej fizyki, rzuca cień wątpliwości na największe osiągnięcie Einsteina, czyli kontinuum czasoprzestrzenne, ale również wskazuje na możliwość rozwiązania jednego z wielkich paradoksów współczesnej nauki: przepaści dzielącej fizykę klasyczną i kwantową.
Rozważania Barboura prowadzą od starożytnych filozofów: Heraklita i Parmenidesa, poprzez Galileusza, Newtona i Einsteina, aż do prac współczesnych fizyków, m.in. Johna Wheelera, Rogera Penrose’a i Stevena Hawkinga. Nie brakuje w niej interesującego spojrzenia na niektóre z tajemnic wszechświata i intrygujących koncepcji dotyczących hipotezy wielu światów, podróży w czasie, nieśmiertelności, a przede wszystkim iluzji ruchu.(al)
Koniec czasu. Nowa rewolucja w fizyce, Julian Barbour, Copernicus Center Press, wyd. I, Kraków 2018, s.591, cena 79,90 zł (w tym VAT), książka dostępna także jako e-book.