News

Nie, proszę mi nie współczuć. Nie postawiono mi żadnych zarzutów. Przynajmniej na razie. Chodzi mi tylko o przewrotność naszego prawa, które sankcjonuje ewidentne bezprawie. Otóż w naszym prawie jest zapis, który chronić ma prywatność osoby oskarżonej do czasu, aż zostanie jej udowodniona wina, a sąd wyrazi zgodę na ujawnienie wizerunku. Chodzi o to, aby taką wiadomością nie szkalować dobrego imienia człowieka, który potem okaże się niewinny. I polscy prawnicy kończą studia, na których ich się tego uczy i dostają te dyplomy, a następnie o tym zapominają. A ściślej stosują ten zapis jedynie do ochrony prywatności różnych morderców, gangsterów i złodziei.

Ulubiona „zabawa" polskich prawników polega bowiem na tym, że regulacja ta jest przez nich wykorzystywana w sposób dokładnie odwrotny od intencji ustawodawcy. Otóż tą ulubioną zabawą różnych prokuratorów jest zawiadamianie szerokiej publiczności o tym, że oto od dzisiaj powszechnie publicznie znany Jan Kowalski jest już „Janem K". Przy okazji podaje się oczywiście masę szczegółów, które w sposób niebudzący wątpliwości powinny umożliwić wszystkim identyfikację, który to Jan Kowalski został Janem K.

W ten sposób na daną osobę nakładana jest infamia, która urasta do bardzo poważnej kary samej w sobie, a w wielu wypadkach dotyczy osób, którym następnie nie udowadnia się żadnej winy. Kary, której nie ma w żadnym kodeksie karnym, kary która niszczy często dorobek wielu lat życia bardzo dla Polski zasłużonego, kary, której nałożenie jest w niekontrolowanej niczym gestii zwykle anonimowych prokuratorów. Nie słyszałem nigdy, aby ktokolwiek odpowiedział za tak poważną krzywdę wyrządzoną osobie, która jest niewinna. Nie wiem, czy ci ludzie mają sumienia i jak one u nich działają.

Na to nakłada się przedziwny sposób działania naszych sądów. Otóż w innych znanych mi krajach proces sądowy zaczyna się po zgromadzeniu dowodów i wtedy trwa kilka godzin do kilkunastu dni, w czasie których sąd obraduje bez przerwy, to znaczy codziennie, aż skończy daną sprawę. U nas poszczególne posiedzenia wyznaczane są co kilka miesięcy i często pod koniec procesu nikt już przyzwoicie nie pamięta o co chodzi. To dopełnia skuteczności kary „inicjalizacji", jak ją można nazwać. Człowiek niesłusznie pomówiony przez prokuraturę jest czasem tak pomawiany przez lata zanim zostaje uniewinniony, ale wtedy nikogo to już nic nie obchodzi.