Recenzje (el)
- Autor: Barbara Janiszewska
- Odsłon: 2122
Jerzy Michał Pietrkiewicz, bo o nim ta notka, jest autorem autobiografii „Na szali losu”.
Nie jest to klasyczna autobiografia, w której znajdziemy pełne kalendarium życia autora. Napisana po angielsku, wydana w roku 1993, „In the scales of fate” w polskim przekładzie została przygotowana w Wydawnictwie Iskry, prawie po ćwierćwieczu. Nietypową historię swojego życia Pietrkiewicz zakończył w 1953 roku, kiedy wydał pierwszą angielską powieść „The Knotted Cord” („Sznur z węzłami”).
Autor świadomie podjął trud opisania siebie jedynie przez pryzmat emocjonalnie istotnych wspomnień i doświadczeń, wrażeń i przemyśleń. „Chcę, żeby to była autobiografia szczególnego rodzaju, ponieważ pragnę raczej pokazać pewne wzory, w jakie układają się wydarzenia z życia jednostki, niż iść za chronologicznym tokiem powieści”. Opowieść o życiu przeplatał fragmentami swojej twórczości.
Przyszły poeta, prozaik, dramaturg, tłumacz i historyk literatury urodził się w 1916 roku w biednej rodzinie chłopskiej niedaleko Torunia. Jako dziecko stracił rodziców, ale na przekór własnej sytuacji podjął studia w Wyższej Szkole Dziennikarskiej w Warszawie. W książce opowiada o dzieciństwie w ogarniętej wojną Polsce (od 1920 roku), młodzieńczej współpracy z pismami literackimi w Warszawie, tułaczce wojennej, emigracji i karierze akademickiej w Wielkiej Brytanii.
Szczegółowo opisał dążenia do odnalezienia swojego miejsca w nowej ojczyźnie. Do końca życia mieszkał głównie w Londynie (od 1961 roku), choć długie miesiące spędzał w domu niedaleko Grenady w południowej Hiszpanii.
Zmarł w 2007 roku. Polskę – po raz pierwszy od września 1939 roku - odwiedził w roku 1963. Rok później został profesorem nadzwyczajnym University of London.
Przepustką Jerzego Pietrkiewicza do świata literatury stał się poemat „Prowincja”, wydany w 1936 roku. Pierwszy tom poezji na emigracji („Znaki na niebie”) opublikował w Londynie w roku 1940. Był autorem cenionych „Antologii liryki angielskiej (1300-1950)” i antologii „Five centuries of Polish Poetry 1450 – 1950”, którą napisał wspólnie z J.B. Salingerem.
Tłumaczył poezję Cypriana Kamila Norwida, Juliusza Słowackiego, a także Karola Wojtyły. W 1980 roku wydano w Polsce jego wiersze („Kula magiczna”). Pisywał pod pseudonimem w paryskiej „Kulturze”. Polscy czytelnicy mogli poznać „Poezje wybrane” (1986) i przetłumaczony rok później tom studiów i rozpraw „Literatura polska w perspektywie europejskiej”. Niedoceniany i szerzej nieznany w Polsce Jerzy Michał Pietrkiewicz przez znawców był porównywany z Josephem Conradem.
Czytając autobiografię Jerzego Pietrkiewicza, trzeba pamiętać o powiedzeniu autora: „Pamięć zostawiona sama sobie tylko coś bazgrze bez sensu”. Dlatego zamiast uporządkowanego kalendarium życia, znajdujemy w książce coś zgoła innego – szereg niezwykle plastycznych obrazów, które wysnuwają się z pamięci autora, nierzadko z pominięciem chronologii, często pozbawione istotnych szczegółów. Postaci występują bez imion, miasta bez ulic, a grupy poetyckie bez nazw i tytułów. Można odnieść wrażenie, że kolejne wspomnienia przesuwają się przed naszymi oczami w jakimś zamglonym korowodzie.
Pomiędzy wspomnienia z przeszłości Pietrkiewicz wplata refleksje i uwagi dotyczące religii i wiary, rozważania nad ludzkim funkcjonowaniem w czasie i uzależnieniem od przeszłości, nad niemożnością wydobycia się z pewnych więzów. Opisy miejsc, przedmiotów, zapisy wrażeń, sylwetki przypadkowo spotkanych osób i wiernych przyjaciół, uwagi o polityce i charakterze narodowym Brytyjczyków, analizy świadomości chłopskiej i smaczki obyczajowe. Wszystko to, co autor uznaje za ważne i istotne, splata się w swoisty autoportret, utkany z wielu wątków i nitek.
W epilogu, napisanym rok przed wydaniem autobiografii, Pietrkiewicz wyjaśnił dlaczego skończył opowieść na roku 1953. Wtedy zdecydował - skoro czytelnicy i krytycy nie zignorowali „The Knotted Cord” - że będzie dalej pisał w języku angielskim. „ Stałem się Europejczykiem, lojalnym z urodzenia i z adopcji wobec dwóch regionów - jednego na północy, na ziemi dobrzyńskiej, drugiego na południu, w Andaluzji”. Dlatego to fascynująca lektura.
Barbara Janiszewska
Na szali losu. Autobiografia , Jerzy Pietrkiewicz , Wydawnictwo Iskry, Warszawa 2016, wyd. I, s. 241, cena 34,90 zł
- Autor: tm
- Odsłon: 2877
Niedomknięty bilans wszechświata- pod tym tytułem ukazała się nakładem Copernicus Center Press książka Tadeusz Pabjana.
Czym jest ciemna energia? Jakie obiekty lub cząstki tworzą ciemną materię? Skąd wiadomo, że wszechświat składa się głównie z ciemnej materii i jest wypełniony ciemną energią? Z czego składa się wszechświat? Jeszcze nie tak dawno fizycy sądzili, że dobrze znają odpowiedź na to pytanie, i że potrafią dokładnie zidentyfikować wszystkie obiekty, które dają swój wkład do całkowitej masy wszechświata. Problem pojawił się wtedy, gdy obserwacje astronomiczne dostarczyły dowodów na obecność znacznych ilości dodatkowej, niewidocznej materii i na przyspieszenie ekspansji wszechświata rozpychanego tajemniczą energią, która jest równoważna masie. Po przeprowadzeniu wstępnych oszacowań okazało się, że wszystkie znane do tej pory postaci materii to tylko wierzchołek gigantycznej góry lodowej. Autor przedstawia w książce najważniejsze epizody tworzące historię problemu brakującej masy wszechświata. Pokazuje, że poszukiwaniem zajmują się przedstawiciele wielu dyscyplin naukowych – astronomii, astrofizyki, kosmologii relatywistycznej i fizyki cząstek elementarnych. W aspekcie ostatnio ogłoszonej samokrytyki Stephena Hawkingsa dotyczącej nieistnienia czarnych dziur, książka Tadeusza Pabjana zapewne zwiększy zainteresowanie kosmologią i przysporzy naukom kosmicznym nowych entuzjastów.(tm)
Niedomknięty bilans wszechświata, Tadeusz Pabjan, Copernicus Center Press sp. z o.o., Kraków 2014, s. 240, cena 34,90
- Autor: tm
- Odsłon: 2979
Wydawnictwo PWN wydało książkę Mirosława Rutkowskiego – Nieposłuszeństwo wobec prawa.
Czy prawo można przekroczyć w sposób usprawiedliwiony i moralnie dopuszczalny? W jakiej sytuacji można uciec się do nielegalnych działań? Kiedy nieposłuszeństwo staje się groźnym nadużyciem? Czy użycie przemocy poza prawem bywa usprawiedliwione? Z nieposłuszeństwem wobec prawa spotkaliśmy się ostatnio podczas protestów ACTA i zapewne jeszcze nie raz się spotkamy, stąd warto zapoznać się z książką wyjaśniającą to zagadnienie.
Historia zna wiele przykładów nieposłuszeństwa wobec prawa, dokonywanego pod wpływem racji bardziej wzniosłych niż wzgląd na prywatny interes sprawcy. Większość tych, którzy w taki sposób postępowali, pozostała na ogół nieznana opinii publicznej. Ich czyny nie przyniosły im uznania społecznego, ale nie okryły ich też niesławą; zostali najpewniej ukarani za takie postępowanie w podobny sposób jak ci, którzy oczekiwali, iż przyniesie im ono jakieś wymierne korzyści. Tylko nielicznym udało się na stałe pozostać w panteonie bohaterów. Wydaje się, iż mało kto nie potrafiłby określić, choćby w przybliżeniu, znaczenia aktów nieposłuszeństwa, dokonywanych przez Mahatmę Gandhiego, Martina Luthera Kinga lub Henry'ego Davida Thoreau.
Znane dotychczas teorie nieposłuszeństwa wobec prawa uznają akt nieposłuszeństwa za szczególny rodzaj sprzeciwu bądź protestu. Zgodnie z powszechnie panującą na ten temat opinią, wyraża on postawę niezgody wobec czegoś, co generując różnicę stanowisk bądź zachowań, może być uznawane z tego powodu za poważny problem społeczny. (tm)
Nieposłuszeństwo wobec prawa, Mirosław Rutkowski, PWN, Warszawa 2011, s. 163
- Autor: Anna Leszkowska
- Odsłon: 1526
Wydawnictwo Krytyki Politycznej – wielce zasłużone w przybliżaniu i wyjaśnianiu Polakom tego, co się stało na świecie wskutek neoliberalizmu, jakie szkody poniosły społeczeństwa i biedniejsze państwa, wydało kolejną książkę pokazującą skutki tej doktryny. Jest to dzieło brytyjskiego ekonomisty Anthony’ego B. Atkinsona, w tłumaczeniu Mikołaja Ratajczaka i Macieja Szlindera Nierówności z wiele mówiącym podtytułem: Co da się zrobić.
Książka Atkinsona - jednego z najważniejszych badaczy nierówności - jest efektem badań nad ekonomią nierówności, jakie autor prowadził od 1966 roku. Nierówności zawsze były przedmiotem badań, gdyż są one związane z każdą dziedziną ludzkiej aktywności, niemniej narastanie nierówności ekonomicznych, z czym mamy do czynienia od lat 70. XX wieku jest zjawiskiem, które niepokoi nie tylko ekonomistów. Kiedy okazało się, że 1% ludzkości posiada taki majątek jak pozostałe 99%, społeczeństwa uznały, że nierówności ekonomiczne są największym zagrożeniem dla świata, problemem, który należy jak najszybciej rozwiązać.
O skali tych nierówności autor pisze w pierwszej części książki, stawiając diagnozę obecnej sytuacji. Zastanawia się, czy i co ekonomia może powiedzieć o przyczynach nierówności i czy w przeszłości były okresy, kiedy te nierówności malały.
W części drugiej przedstawia piętnaście propozycji wskazujących konkretne kroki, które mogą podjąć państwa w celu zmniejszenia nierówności i pięć celów, do których należy dążyć. Nierówności bowiem można okiełznać, czego przykładem są lata 1945 -1970. Państwa stosowały wówczas różne mechanizmy wyrównujące, których jednak zaniechały po roku 1980. Czym to się skończyło – doświadczamy na własnej skórze.
Cześć trzecia to rozważania nad tymi propozycjami, rozpatrywanie możliwych zastrzeżeń, np. czy można będzie zagwarantować wszystkim równy start bez utraty miejsc pracy, bądź spowalniania wzrostu gospodarczego? Czy winniśmy zajmować się nierównością szans czy wyników? Czy powinniśmy się skupiać wyłącznie na biedzie? Jaki wpływ na nierówności ma postęp techniczny i globalizacja? Czy w ogóle stać nas na program zmniejszania nierówności?
Oczywiście, najprostszą odpowiedzią będzie zapewne: nie stać nas – pisze autor. Ale przedstawiając rachunki ekonomiczne dla Wielkiej Brytanii pokazuje jednocześnie, że konfliktu miedzy sprawiedliwością a efektywnością można uniknąć. To zapewne wyzwanie dla ekonomistów, którzy w ostatnich kilkudziesięciu latach rzadko robili wycieczki w inne niż neoliberalne regiony. Powoli jednak przebija się konstatacja, że istnieje więcej niż jeden sposób uprawiania ekonomii. Pokazuje to w książce Atkinson nie tylko w rozważaniach nad nierównościami, ale i w refleksjach nad stanem współczesnej myśli ekonomicznej.(al.)
Nierówności. Co da się zrobić, Anthony B. Atkinson, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2017, wyd. I, s. 520, cena 69,90 zł, dostępna także jako e-book.