Na posiedzeniu 7 lutego 2013 Sejmowa Komisja Edukacji, Nauki i Młodzieży rozpatrzyła informację Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego na temat „Projektu założeń do ustawy o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw” oraz „Projektu założeń projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw”.
Przedstawiająca informację minister - Barbara Kudrycka zaznaczyła, że projekty założeń poddane są aktualnie konsultacjom społecznym, i wskazała najistotniejsze propozycje zmian. W zakresie szkolnictwa wyższego są to m.in.:
- ułatwienie dostępu do studiów wyższych osobom dojrzałym poprzez wprowadzenie możliwości potwierdzania przez uczelnie wyższe efektów uczenia się uzyskanych drogą nieformalną;
- rozwój i poprawa jakości studiów o profilu praktycznym;
- wprowadzenie rozwiązań zwiększających interdyscyplinarność studiów;
- wydanie rozporządzeń regulujących: zasady oceniania pracowników uczelni przez studentów oraz zasady monitoringu karier absolwentów;
W zakresie zasad finansowania nauki najważniejsze propozycje zmian dotyczyłyby:
- uporządkowania zasad finansowania dużej infrastruktury badawczej;
- podniesienia efektywności finansowania upowszechniania nauki i promowania największych osiągnięć nauki polskiej;
- poprawy efektywności procedur finansowania nauki;
- doprecyzowania podstaw prawnych i finansowania działań restrukturyzacyjnych;
- zintegrowania systemów informatycznych zarządzania nauką z systemem szkolnictwa wyższego „POL-on” w celu rozszerzenia dostępu do informacji naukowej.
W dyskusji padło zarówno ze strony posłów, jak i licznie przybyłych przedstawicieli środowiska akademicko-naukowego wiele głosów pozytywnie odnoszących do propozycji ministerstwa, m. in. wobec: certyfikowania przez uczelnie wiedzy i kwalifikacji zdobytych w ramach samokształcenia (choć też wskazywano na niebezpieczeństwo obniżenia poziomu jakości kształcenia); stymulowania kształcenia praktycznego; zmniejszenia obciążeń biurokratycznych i sprawozdawczości uczelni.
Krytycznie odniesiono się m. in. do braku długookresowej strategii rozwoju szkolnictwa wyższego i nauki. Zdaniem części posłów i wielu przedstawicieli środowiska, wszelkie zmiany prawne powinny być poprzedzone przyjęciem strategii rozwoju tego sektora.
Ponadto wskazywano na niewystarczające nakłady finansowe na szkolnictwo wyższe i naukę; brak woli ze strony ministerstwa do „zbudowania ładu płacowego w szkolnictwie wyższym” oraz zawarcia układu zbiorowego ze związkami zawodowymi; złą sytuację płacową w instytutach PAN.
Zwracano również uwagę na szczegółowe problemy, m. in.: potrzebę zmiany algorytmu naliczania środków na działalność statutową uczelni; potrzebę większego dofinansowania kierunków praktycznych jako droższych.
Proponowano wycofanie się z przepisu umożliwiającego Prezydentowi RP kontrolę decyzji Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów w zakresie nadawania tytułu profesora, postulowano również wyjęcie spod rygorów ustawy o finansach publicznych środków własnych uczelni.
Komisja przyjęła opinię dla Prezesa Rady Ministrów, w której wyraża poparcie dla apelu Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich, Konferencji Rektorów Zawodowych Szkół Polskich oraz Fundacji Rektorów Polskich o nadanie projektowanym zmianom w nauce i szkolnictwie wyższym najwyższego priorytetu w rozwoju kraju.